انفجار ستاره

                                               (.....ناسا اسم این پدیده را گل رز سرخ نامیده است.....)

هر کاوشگر و محقق و متفکری با تأمل و تحقیق در هستی و نگرش و تدبر در آیات قرآنی مربوط به جهان، با تمام وجود، درمی یابد که قرآن، سخن پروردگار است که بر محمد پیامبر(ص) نازل شده و محال است که بشریت به طور فردی و یا با دستیاری همدیگر توانسته باشند، آن را به وجود آورند.

کنفرانس های جهانی که در مراکز مختلف دنیا و در موضوع اعجاز علمی قرآن، برگزار می شود، روشن می سازد که تحقیقات علمی دقیق و استوار، که توسط دانشمندان غیرمسلمان و نه در جهت خدمت به قرآن ، انجام گرفته است و دهها سال طول کشیده و میلیون ها دلار، صرف آن شده است، نتایجی را به دست داده که بدون هیچ اجباری و اصرار و تأویل و یا تحریف حقایق کاملاً مطابق و هماهنگ با رهنمودهای قرآن است و نه تنها با مفهوم کلی آیات، بلکه با کلمات و حروف قرآن نیز، هماهنگی دارد، این موضوع مصداق این آیه است که می فرماید

سَنُرِیهِمْ ءایاتِنا فی الآفاقِ وَ فی انْفُسِهِمْ، حتّی یَتَبَیَّنَ لَهُمْ انَّهُ الحَقُّ اَوَلَمْ یَکْفِ بِرَبِّکَ انَّهُ عَلی کلِّ شَیءٍ شهیدٌ (فصلت : 53)

«ما به آنان (که منکر اسلام و قرآنند) هرچه زودتر دلائل و نشانه های خود را در اقطار و نواحی (آسمان ها و زمین، که جهان کبیر است) و در داخل و درون خودشان (که جهان صغیر است) به آنان (که منکر اسلام و قرآنند) نشان خواهیم داد تا برای ایشان روشن و اشکار گردد که اسلام و قرآن حق است. آیا تنها این بسنده نیست که پروردگارت بر هر چیزی حاضر و گواه است؟».

در 31 اکتبر سال 1990 میلادی (برابر 31 آبان ماه 1369) یکی از ایستگاه های فضایی مشهور، از طریق یکی از تلسکوپ های بزرگ خویش تصویری از فضا را منتشر کرد که هر بیننده ای، در اولین نگاه، آن را به شکل یک گل کاملاً قرمز، با برگ های قرمز سیری بزرگ و برگ های کوچکتر سبزرنگ و براق، که در وسط آن کاسبرگ آبی رنگ قرار داشت، می دید و در این قضیه، هیچ شکی نداشت. اما آن عکس در حقیقت، تصویر انفجار ستاره ای بزرگ به اسم «عین القط» بود که با زمین، سیزده هزار سال نوری فاصله داشت. البته در آن ایستگاه هزاران تصویر رنگی دیگر که توسط تلسکوپ های بزرگ، به دست آمده بود و هرکدام عجایبی از فضا را به تصویر کشیده بود، یافت می شد.

اما رابطه این تصاویر با بحث اعجاز قرآن را با ذکر آیه ای از سوره «الرحمن» بیان می کنیم، خداوند می فرماید :

فَاذا انْشَقَّتِ السَّماءُ فَکَانَتْ وَرْدَهً کَالدِّهانِ (رحمن : 37)

«آنگاه که آسمان شکافته می شود و گلگون گردد چون روغن گداخته»